يك فوق تخصص اعصاب و روان كودكان و نوجوانان با تاكيد بر اين كه در برابر رفتارهاي مقابله جويانه كودكان از تنبيه بپرهيزيد، مي گويد: بايد در ابتدا با تشويق، فرد را به سوي دور كردن از رفتارهاي مقابله اي سوق داد، سپس به سراغ گزينه تنبيه رفت.
اگر اين حس شدت زيادي داشته باشد فرد را به سوي سركشي و جسارت سوق مي دهد و به صورت رفتارهاي مقابله جويانه بروز مي كند، پس در كنار تقويت جنبه هاي مثبت استقلال طلبي، بايد جنبه هاي منفي آن را كاهش داد.
از مهم ترين خصوصيات كودكاني كه رفتارهاي مقابله جويانه دارند اين است كه در برابر بسياري از كارها مانند لباس پوشيدن، حمام رفتن و... مقاومت مي كنند.
يك فوق تخصص اعصاب و روان كودكان و نوجوانان با تاكيد بر اين كه در برابر رفتارهاي مقابله جويانه كودكان از تنبيه بپرهيزيد، مي گويد: بايد در ابتدا با تشويق، فرد را به سوي دور كردن از رفتارهاي مقابله اي سوق داد، سپس به سراغ گزينه تنبيه رفت.
به گزارش جهان، دكتر «هوشنگ اميريان» مي افزايد: در كودكان يك حس قوي استقلال طلبي و عدم وابستگي وجود دارد كه اين حس در بسياري از موارد تاثيرات مثبتي دارد كه ممكن است قاطعيت را در فرد افزايش دهد.
اگر اين حس شدت زيادي داشته باشد فرد را به سوي سركشي و جسارت سوق مي دهد و به صورت رفتارهاي مقابله جويانه بروز مي كند، پس در كنار تقويت جنبه هاي مثبت استقلال طلبي، بايد جنبه هاي منفي آن را كاهش داد.
از مهم ترين خصوصيات كودكاني كه رفتارهاي مقابله جويانه دارند اين است كه در برابر بسياري از كارها مانند لباس پوشيدن، حمام رفتن و... مقاومت مي كنند.
اين كودكان راجع به هر موضوعي بحث مي كنند و در برابر والدين پرخاشگري دارند و يا بهانه مي گيرند.
اين كودكان براي پيش برد كارشان بسيار گريه مي كنند، توجه دائمي مي خواهند و غيرقابل پيش بيني اند و براي دريافت پاسخ خواسته هاي خود با وجود عدم پاسخگويي مناسب والدين، آنها را دنبال مي كنند و تا دريافت پاسخ پيش مي روند.
وي با بيان اينكه رفتارهاي مقابله اي در كوكان مي تواند علل متفاوتي داشته باشد، مي گويد: برخي كودكان به لحاظ ذاتي و ژنتيكي رفتارهاي مقابله جويانه اي دارند اما در برخي موارد، والدين با هم تعامل سازنده اي ندارند و كودك از نظر تربيتي با روش هاي ناصحيح تربيت مي شود و در برخي موارد نيز كودكان اين رفتارها را از جامعه ياد مي گيرند.
زماني كه گفته مي شود فرد به لحاظ ذاتي و ژنتيكي رفتارهاي مقابله جويانه دارد اين بدان معناست كه در سرشت فرد اين خصيصه وجود دارد و بايد توسط تربيت صحيح به موارد مثبت سوق داده شود.
وي با تاكيد بر اينكه انطباق وجود و ذات كودك با روش هاي تربيتي والدين در اين مساله بسيار مهم است، مي گويد: اگر كودكي داراي اين ذات باشد و والدين نيز به آن دامن بزنند، كودك با مشاهده رفتار والدين تهاجمي تر شده و رفتار مقابله اي و زورگويانه او نمايان مي شود.
البته در برخي اوقات عدم ثبات در پاسخ هاي رفتاري و واكنش هاي متفاوت از سوي والدين نسبت به رفتار كودك سبب مي شود رفتار والدين نشان دهنده عدم تعامل سازنده با هم باشد و كودك را براي انجام رفتار مقابله اي تحريك كند.
اگر والدين با هم مشكل و اختلاف نظري داشته باشند و با حالت پرخاشگري با يكديگر رفتار كنند، كودك از رفتارهاي مقابله اي والدين الگو گرفته و خود او اين رفتار را بروز مي دهد.
از طرفي استرس هاي خانوادگي مانند طلاق، اعتياد، تعارض، مصرف مواد مخدر و الكل سبب مي شود كه كودك نتواند محيط را تحمل كند و پرخاشگر شود.
همچنين استفاده نابه جا از تلويزيون و سي.دي سبب كاهش خلاقيت و تعامل كودك باخانواده و دوستان مي شود و اگر با نمايش صحنه هاي هيجاني و خشن نيز همراه باشد، رفتارهاي مقابله اي يا لجبازي را در كودكان تقويت مي كند.
والدين در برابر رفتارهاي مقابله اي كودك بايد پيش از تنبيه، براي دوري از انجام رفتارهاي مقابله اي چندين بار تشويق شوند و سپس از عدم پاسخ صحيح از طرف كودك، تنبيه را جايگزين كنند.
تنبيه در اين زمينه بايد نه به صورت تهديدهاي غيرعملي بلكه به صورت تهديدي باشد كه امكان عملي شدن آنها وجود داشته باشد.
والدين نبايد پيام هاي نابجا و برچسب هاي نامناسب به كودكانشان بزنند و يا با ديگر كودكان، او را مقايسه كنند. چون در اين صورت احساس گناه در كودك شكل مي گيرد و زمينه رفتارهاي مقابله اي را در كودك ايجاد مي كند.
کیهان
منبع:جهان نیوز
طبیعت زیبای روستای خاکستر
فوتسال
توصیه های پزشکی امام رضا علیه السلام برای مردادماه